سلامت پوست, مراقبت از پوست

نحوه از بین بردن و درمان ترک های کف پا و پاشنه پا

درمان ترک کف پا

پاشنه های ترک خورده یکی از مشکلات شایع پا است. درمان ترک کف پا می تواند به شما در زیبایی تان کمک کند. در یک نظرسنجی مشخص شد که 20 درصد از بزرگسالان، پوست ترک خورده روی پاشنه پای خود را تجربه کرده اند. این ترک های پاشنه می تواند در بزرگسالان و کودکان رخ دهد و به نظر می رسد بیشتر از مردان در زنان اتفاق می افتد. در برخی موارد، ترک های پاشنه پا می توانند بسیار عمیق شده و باعث درد شدید شوند. در ادامه این مقاله را بخوانید تا در مورد بهترین راه حل های خانگی برای معالجه و جلوگیری از پاشنه های ترک خورده مطلع شوید.

درمان ترک کف پا

1) بالم پاشنه یا مرطوب کننده های ضخیم

اولین خط درمان پاشنه های ترک خورده استفاده از بالم و کرم های پاشنه پا است. این بالم ها حاوی ترکیباتی برای مرطوب کردن، نرم شدن و لایه برداری از پوست مرده هستند. به دنبال موارد زیر باشید:

نکاتی در مورد درمان ترک کف پا

  • قبل از شروع روز، از بالم یا کرم پاشنه پا استفاده کنید تا خاصیت ارتجاعی پوست افزایش یابد.
  • پاشنه پا را دو تا سه بار در روز مرطوب کنید.
  • کفش هایی بپوشید که از پاشنه شما محافظت کند.

برخی از ترک های پاشنه پا ممکن است باعث سوزش جزئی شود که طبیعی است. اگر استفاده از بالم همچنان باعث ناراحتی شما شد یا باعث واکنش شدید پاشنه شما شد، با پزشک خود مشورت کنید. در موارد جدی، پاشنه های ترک خورده ممکن است نیاز به یک مرهم یا کرم استروئید برای کاهش التهاب و رفع خارش داشته باشد.

بهترین راه برای درمان خشکی پا

2) پاهای خود را خیس کرده و لایه برداری کنید

پوست اطراف پاشنه های ترک خورده اغلب ضخیم تر و خشک تر از بقیه پوست شما است. هنگام اعمال فشار، این پوست تقسیم می شود. خیساندن و مرطوب کردن پاهای شما می تواند به این امر کمک کند. در اینجا چند نکته وجود دارد.

برای خیساندن کف پا:

  1. پاها را تا 20 دقیقه در آب ولرم و صابون نگه دارید.
  2. برای از بین بردن هر گونه سختی و ضخامت پوست، از اسکراب پا یا سنگ پا استفاده کنید.
  3. به آرامی پاهای خود را خشک کنید.
  4. یک مرطوب کننده پاشنه یا مرطوب کننده قوی را در قسمت آسیب دیده بمالید.
  5. هنگام خشک شدن پاشنه پاهایتان از شستن پاهای خود خودداری کنید.

3) بانداژ مایع

برای مهر و موم کردن زخم همچنین می توانید از بانداژ مایع برای ترک پا استفاده کنید تا از بروز عفونت یا ترک خوردگی بیشتر جلوگیری شود. این محصول به عنوان یک اسپری تولید می شود. بانداژ مایع گزینه مناسبی برای درمان ترک های پاشنه عمقی است که ممکن است خونریزی کند.

باند مایع را روی پوست تمیز و خشک قرار دهید. شما می توانید این محصول را بدون نسخه در داروخانه یا بصورت آنلاین خریداری کنید.

درمان خانگی برای ترک پا

4) عسل

عسل ممکن است به عنوان داروی طبیعی پاشنه ترک خورده پا عمل کند. طبق گزارش یک منبع معتبر در سال 2012، عسل خاصیت ضد میکروبی و ضد باکتریایی دارد. تحقیقات نشان می دهد که عسل می تواند به بهبود و پاکسازی زخم ها کمک کند و پوست را مرطوب کند. بعد از خیساندن می توانید از عسل به عنوان اسکراب پا استفاده کنید یا آن را به عنوان ماسک پا در طول شب استفاده کنید.

5) روغن نارگیل

روغن نارگیل اغلب برای خشکی پوست، اگزما و پسوریازیس توصیه می شود که می تواند به پوست شما در حفظ رطوبت کمک کند. استفاده از روغن نارگیل بعد از خیساندن پا نیز می تواند گزینه خوبی باشد. خواص ضد التهابی و ضد میکروبی روغن نارگیل در صورتی که پاشنه پای شما مستعد خونریزی یا عفونت است بسیار مفید است.

6) سایر داروهای طبیعی

بسیاری از داروهای خانگی دیگر نیز برای درمان ترک کف پا وجود دارد، اگرچه هیچ یک ثابت نشده است که به طور خاص قادر به درمان این عارضه هستند اما بیشتر این ترکیبات روی مرطوب کردن و نرم شدن پوست تمرکز دارند و همین موضوع باعث می شود تا در این دسته قرار گیرند.

این دارو ها شامل:

  • سرکه، برای خیساندن پا
  • روغن زیتون یا روغن نباتی، برای مرطوب کردن
  • کره، برای مرطوب کردن
  • موزهای پوره شده، برای مرطوب کردن
  • موم پارافین، برای آب رسانی
  • دانه جو دوسر مخلوط با روغن، برای لایه برداری
ترک کف پا

چه عواملی باعث ایجاد پاشنه های ترک خورده می شود؟

اولین علامت پاشنه های ترک خورده کف پا، داشتن مناطقی از پوست خشک و ضخیم در حاشیه پاشنه پا است. با راه رفتن این مشکل بد تر می شود.

سایر عواملی که می توانند باعث ایجاد ترک و حتی زخم در پاشنه یا کف پا شوند عبارتند از:

  • ساعت های طولانی ایستادن
  • راه رفتن پابرهنه یا با صندل پشت باز
  • دوش های طولانی و گرم
  • با استفاده از صابون های خشن که می توانند پوست شما را از روغن های طبیعی جدا کنند
  • کفش هایی که مناسب نیستند یا از پاشنه های شما محافظت نمی کنند
  • خشکی پوست به دلیل آب و هوا، مانند درجه حرارت سرد یا رطوبت کم
  • اگر به طور مرتب پاهای خود را مرطوب نکنید، ممکن است آن ها حتی سریعتر خشک شوند

دلایل پزشکی

قند خون بالا و گردش خون ضعیف ناشی از دیابت، از دلایل عمده خشکی پوست است. آسیب عصبی ممکن است این مشکل را برای شما ایجاد کند.

سایر شرایطی که ممکن است منجر به خشکی پوست و همچنین خشکی و ترک خوردگی در کف پا شوند، عبارتند از:

  • کمبود ویتامین
  • عفونت قارچی
  • کم کاری تیروئید
  • درماتیت آتوپیک
  • پسوریازیس
  • چاقی
  • بارداری
  • پیری

علاوه بر داشتن پاشنه های ترک خورده، ممکن است موارد زیر را نیز تجربه کنید:

  • پوست پوسته شدن
  • خارش
  • درد، احتمالاً شدید
  • خون ریزی
  • قرمزی و پوست ملتهب
  • زخم

در موارد شدید، ممکن است با پاشنه ترک خورده عارضه ایجاد شود، به خصوص اگر ناشی از وضعیت پزشکی باشد. این عوارض می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • از دست دادن احساس پاشنه پا
  • سلولیت و عفونت
  • زخم پای دیابتی
  • علائم عفونت شامل درد، گرما، قرمزی و تورم است. اگر فکر می کنید عفونت دارید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.
خشکی پا

نحوه جلوگیری از ترک کف پا

کفش شما اهمیت دارد. اگر پاشنه های شما مستعد ترک خوردن هستند، سعی کنید کفش هایی را پیدا کنید که مناسب شما باشند.

اجتناب کردن از این کار ها برای درمان ترک کف پا

  • پوشیدن صندل، که می تواند خطر خشک شدن پاهای شما را افزایش دهد
  • کفش های پشت باز، که به طور کلی پشتیبانی کافی از پاشنه پا را ندارند
  • کفش هایی با پاشنه بلند و لاغر که می تواند باعث شود پاشنه شما به پهلو گسترش یابد
  • کفش های خیلی تنگ

راه های دیگر برای جلوگیری از پاشنه های ترک خورده:

  • از ایستادن در یک موقعیت و یا نشستن با پاهایتان برای مدت طولانی خودداری کنید.
  • در شب روی کف پا به طور ضخیم کرم بمالید و سپس جوراب بپوشید تا رطوبت در پای شما باقی بماند.
  • روزانه پای خود را معاینه کنید، به خصوص اگر مبتلا به دیابت یا بیماری دیگری هستید که باعث خشکی پوست می شود.
  • از کفی های پاشنه سیلیکونی برای مرطوب نگه داشتن پاشنه پا استفاده کنید.
  • مقدار زیادی مایعات بنوشید تا بدن شما در حالت آبرسانی باقی بمانند.
  • هفته ای چند بار هنگام حمام کردن از سنگ پا استفاده کنید تا از ضخیم شدن پوست جلوگیری کنید. اما اگر دیابت یا نوروپاتی دارید از انجام این کار خودداری کنید. زیرا ممکن است شما سهواً زخم ایجاد کرده و خطر عفونت را افزایش دهید.

نوشته های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.