کلوئید یا همان گوشت اضافه، معمولا در نواحی آثار باقی مانده از زخم ها، روی پوست مشاهده می شود. این زائده های گوشتی، معمولا از حالت معمولی یک زخم، بزرگتر می شوند و برجسته نیز هستند. این زائده ها می توانند به رنگ های صورتی، قرمز، رنگ پوست یا تیره تر از رنگ عادی پوست باشند.
کلوئید ها می توانند پس از آسیب بسیار جزئی پوستی، مانند اسکار آکنه یا سوراخ شدن پوست، ایجاد شوند و فراتر از منطقه اولیه آسیب پوستی، گسترش یابند.
ویژگی های ظاهری کلوئید
- براق
- بی مو
- برجسته تر از پوست اطراف
- در ابتدا قرمز یا بنفش، سپس در رنگ های صورتی، قرمز، مشابه رنگ پوست یا تیره تر
علت ایجاد اسکار کلوئید چیست؟
وقتی پوست شما آسیب می بیند، سلول های پوست شما سعی می کنند با ایجاد پوست جدید، جای زخم را ترمیم کنند. در برخی از افراد بافت اسکار، مدت ها پس از بهبودی زخم شکل می گیرد. این بافتِ جدید، باعث ایجاد زائده ای برجسته روی پوست شما می شود که به آن کلوئید می گویند.
متخصصان به طور کامل نمی دانند که چه چیزی باعث ایجاد اسکار کلوئید می شود، اما زمانی اتفاق می افتد که کلاژن (پروتئین پوست) زیاد تولید می شود. خوشبختانه، این زائده های گوشتی، مسری و سرطانی نیستند.
اگر قبلاً این برجستگی ها را داشته اید، به احتمال زیاد، باز هم به آن دچار خواهید شد. همچنین، گاهی اوقات این زائده های گوشتی، با سابقه خانوادگی شما هم مرتبط هستند. اگر بعضی از اعضای خانواده شما سابقه کلوئید دارند، ممکن است برای شما هم پیش بیاید.
بسیاری از انواع مختلف آسیب های پوستی، می توانند منجر به پدید آمدن این زائده ها شوند. این موارد شامل:
- زخم های ناشی از برش پوست
- زخم های سوراخ شده
- زخم های جراحی
- آکنه شدید
- آبله مرغان
- نیش حشرات
- خالکوبی
آیا می توان از به وجود آمدن کلوئید جلوگیری کرد؟
شما نمی توانید به طور کامل از ایجاد اسکار کلوئید جلوگیری کنید، اما می توانید از هر گونه بریدگی یا شکستگی عمدی در پوست، مانند خالکوبی یا سوراخ کردن، از جمله روی لاله گوش خودداری کنید. همچنین، درمان سریع آکنه احتمال ظاهر شدن اسکار آکنه را کاهش می دهد.
در صورت به وجود آمدن زخم های ناخواسته، زخم را تمیز و مرطوب نگه دارید. به آرامی محل را با صابون ملایم و آب بشویید. یک لایه نازک از پماد روی آن بمالید. در صورت نیاز، پماد را در طول روز مجدداً استفاده کنید. پزشک شما ممکن است استفاده از پد فشار یا ژل سیلیکون روی زخم را در حین بهبود توصیه کند. بزرگسالان باید این اقدامات پیشگیرانه را تا شش ماه پس از آسیب پوستی و کودکان تا 18 ماه انجام دهند.
در صورت امکان، از جراحی های جزئی پوست در نواحی مستعد ابتلا به اسکار کلوئید (قسمت بالای قفسه سینه، پشت و بالای بازو ها) خودداری کنید.
روش های درمان کلوئید
هدف از درمان، این است که کلوئید را صاف، نرم یا کوچک کنید. خلاص شدن از شر کلوئید ها دشوار است. گاهی اوقات بعد از درمان برمی گردند. بسیاری از پزشکان برای بهترین نتیجه، از ترکیبی از درمان ها استفاده خواهند کرد. درمان ها شامل موارد زیر است:
درمان هایی که ممکن است به صاف کردن اسکار کلوئید کمک کنند عبارت اند از:
- تزریق استروئید
- استفاده از نوار آغشته به استروئید به مدت 12 ساعت در روز
- استفاده از ورقه ژل سیلیکونی برای چندین ماه
گزینه های دیگر عبارتند از:
- سرما درمانی اسکارهای اولیه کلوئید با نیتروژن مایع برای جلوگیری از رشد آنها
- لیزر درمانی برای کاهش قرمزی (اما این کار جای زخم را کوچک تر نمی کند)
- جراحی، گاهی اوقات به دنبال رادیوتراپی، برای از بین بردن جای زخم (اگرچه می تواند دوباره رشد کند و ممکن است بزرگتر از قبل باشد)
زندگی روزمره با اسکار های کلوئید
کلوئید ها خطرناک نیستند. اما وجود این برجستگی ها، می تواند برای برخی افراد ناراحت کننده باشد. اکثر افراد، بخاطر خلاص شدن از شکل ظاهری آن، تحت درمان قرار می گیرند. خوشبختانه، درمان های موجود می تواند ظاهر این زائده ها را بهبود ببخشند، حتی اگر زخم ها را به طور کامل از بین نبرند.
سوالات متداول
هرکسی می تواند به این زائده های گوشتی مبتلا شود، اما در افرادی با پوست تیره شایع تر است. مانند بومی های آفریقا و جنوب هند. همچنین، افراد جوان از سنین 10 تا 30 سال، بیشتر در معرض ابتلا به آن هستند.
این نوع اسکار، بیشتر در قسمت فوقانی قفسه سینه، شانه ها، قسمت سر (مخصوصا لاله گوش بعد از سوراخ شدن) و گردن دیده می شود. اما در قسمت های دیگر بدن هم می تواند به وجود بیاید.
می توانند سال ها دوام بیاورند و گاهی اوقات تا چند ماه یا چند سال پس از آسیب اولیه، ظاهر نمی شوند.
منبع: nhs.uk
