لاتکس یک لاستیک طبیعی است که از شیره شیری درخت لاستیک برزیل Hevea brasiliensis تهیه می شود. لاتکس در طیف گسترده ای از محصولات از جمله دستکش طبی و لوله IV استفاده می شود. پروتئین های مشابه حتی در غذاهای محبوب یافت می شود.
آلرژی زمانی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی بدن شما نسبت به ماده ای بی خطر که معمولاً مانند یک مهاجم مثل ویروس یا باکتری واکنش نشان می دهد، واکنش نشان دهد. انبوهی از آنتی بادی ها و مواد شیمیایی از جمله آنتی هیستامین ها آزاد می شوند، تا جایی که حمله می کنند و در آن جا باعث پاسخ ایمنی التهابی می شوند.
بر اساس مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری، آلرژی به لاتکس 1 تا 6 درصد آمریکایی ها را تحت تأثیر قرار می دهد. واکنش آلرژیک به لاتکس ممکن است از خفیف تا شدید باشد. در برخی موارد، حتی می تواند تهدید کننده زندگی باشد. این مقاله به شما کمک می کند تا در مورد علائم آلرژی به لاتکس و اینکه چگونه می توانید از این شرایط بالقوه خطرناک پیشگیری کنید بیشتر بدانید.
علائم آلرژی به لاتکس چیست؟
واکنش های آلرژیک به لاتکس غالباً به صورت بثورات در محل تماس ایجاد می شود که به آن التهاب پوستی می گویند. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- خارش دست
- بثورات پوستی
- کهیر
- اگزما
چنین واکنش هایی معمولاً موقتی است. ممکن است در عرض چند دقیقه از مواجهه شروع شوند اما ممکن است چندین ساعت طول بکشد تا ایجاد شوند. برای تسکین بثورات پوستی ممکن است به کرم هیدروکورتیزون یا لوسیون کالامین نیاز داشته باشید.
پروتئین های لاتکس گاهی اوقات ممکن است توسط هوا منتقل شوند. وقتی این اتفاق می افتد، ممکن است یک فرد حساس به طور ناآگاهانه آن ها را به داخل بدن دَم کرده و واکنش های شدیدتری را تجربه کند. این واکنش ها شامل موارد زیر می باشد:
- پوست، لب ها، یا زبان متورم و قرمز شده
- آبریزش بینی یا گرفتگی بینی
- تنگی نفس (بدون خس خس)
- درد شکم
- اسهال
- استفراغ
- ضربان سریع قلب
- سرگیجه
آنافیلاکسی یک واکنش نادر به لاتکس است و می تواند تهدید کننده زندگی باشد. علائم آن مشابه حساسیت های منتقل شده در هوا است اما بسیار شدیدتر است.
محصولاتی که حاوی لاتکس هستند!
صدها محصول حاوی لاتکس شناخته شده است. سعی کنید از موارد زیر اجتناب کنید:
- وسایل پزشکی مانند دستکش، لوله های داخل وریدی، کاتتر و کاف فشار خون
- دستگاه های دندانپزشکی شامل نوارهای لاستیکی ارتودنسی و سدهای دندانی
- محصولات ضد بارداری مانند کاندوم و دیافراگم
- لباس های حاوی نوارهای الاستیک مانند شلوار یا لباس زیر، کفش مخصوص دویدن و بارانی
- برخی از محصولات خانگی مانند کیسه های زیپ دار، برخی از فرش ها و دستکش های لاستیکی
- وسایل نوزاد و کودک از جمله پستانک، پوشک یکبار مصرف و دندان گیر یا سایر اسباب بازی ها
- برخی از لوازم مدرسه یا اداری مانند نوارهای لاستیکی، پاک کن ها، نوار چسب، سیمان لاستیکی و رنگ
- بانداژهای الاستیک، از جمله بانداژهای مارک Band-Aid
- بادکنک های لاستیکی
واکنش متقاطع لاتکس با برخی غذاها
آکادمی آلرژی آسم و ایمونولوژی آمریکا تخمین می زند که 50 درصد از افراد با حساسیت به لاتکس انواع دیگر آلرژی نیز دارند. برخی از افراد مبتلا به آلرژی لاتکس ممکن است به غذاهای خاصی که حاوی پروتئین های مشابه لاتکس هستند نیز حساسیت نشان دهند که این به عنوان واکنش متقابل شناخته می شود.
میوه ها و سبزیجات
غذاهای زیر ممکن است در برخی افراد واکنش متقابل ایجاد کنند. غذاهای مختلف با واکنش متقابل درجات مختلفی دارند.
غذاهای با ارتباط بالا:
- آووکادوها
- موز
- کیوی
غذاهای با ارتباط متوسط:
- سیب
- هویج
- کرفس
- پاپایا
- خربزه
- گوجه فرنگی ها
- سیب زمینی ها
غذاهای با ارتباط کم:
- گیلاس
- انجیر
- انگور
- شلیل
- آناناس
- توت فرنگی
- آلو
غذاهای دیگر
همچنین احتیاط در مورد سایر غذاهای بالقوه واکنش متقابل نیز مهم است:
- آجیل و حبوبات درختی از جمله بادام، بادام هندی، شاه بلوط، فندق، بادام زمینی، پنیر و گردو
- غلات شامل گندم و چاودار
- صدف ماهی از جمله خرچنگ دریایی و میگو
اگر به هر یک از غذاهای ذکر شده در بالا واکنش نشان دادید، این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید.
چه افرادی بیشتر در معرض خطر آلرژی به لاتکس هستند؟
تعداد کارکنان مراقبت های بهداشتی بسیار بیشتر از حد متوسط تحت تأثیر آلرژی به لاتکس قرار گرفته اند.
در حقیقت، بنیاد آسم و آلرژی آمریکا تخمین می زند که بین 8 تا 17 درصد از کل کارکنان بهداشت و درمان آلرژی داشته باشند.
تصور می شود که افزایش استفاده و قرار گرفتن در معرض لاتکس دلیل اصلی افزایش بیشتر در این گروه است.
سایر افرادی که در معرض خطر بیشتری هستند عبارتند از:
- کسانی که آلرژی متقابل مرتبط با غذا دارند
- آرایشگر ها
- کودکانی که مشکل نخاع دارند یا چندین عمل جراحی انجام داده اند
- افرادی که به اقدامات مکرر پزشکی مانند کاتتریزاسیون نیاز دارند
- کارگران خدمات غذایی
- افراد خانه دار
- افرادی که در کارخانه های تولید لاستیک یا تایر کار می کنند
درمان حساسیت به لاتکس
برای آلرژی به لاتکس هیچ درمانی وجود ندارد، بنابراین بهترین درمان اجتناب است. در مورد واکنش های خفیف، پزشک ممکن است برای درمان علائم شما آنتی هیستامین تجویز کند. اگر به لاتکس حساسیت شدید، می توان از اپی نفرین تزریقی برای جلوگیری از آنافیلاکسی استفاده کرد.
کاهش خطر آلرژی به لاتکس
لاتکس در دنیای مدرن امروز بسیار رایج است، بنابراین جلوگیری از قرار گرفتن در معرض آن کاملاً دشوار است. هنوز هم مواردی وجود دارد که می توانید برای کاهش تماس انجام دهید که شامل:
- استفاده از دستکش های غیر لاتکس (مانند دستکش های وینیل، دستکش های بدون پودر و دستکش های ضد آلرژی)
- ارائه خدمات مراقبت های روزانه و مراقبت های بهداشتی (از جمله دندانپزشکان) در مورد هرگونه حساسیت به لاتکس
- پوشیدن یک دستبند شناسه پزشکی با جزئیات هر گونه حساسیت
سخن آخر
آلرژی به لاتکس بندرت تهدید کننده زندگی است. کلید پیشگیری از علائم این است که تا حد امکان مواجهه خود با آن را محدود کنید. هنوز هم اگر چند اقدام احتیاطی اضافی انجام دهید، می توانید بدون تغییر شیوه زندگی از بروز علائم آن جلوگیری کنید. اگر آلرژی شما بسیار شدید است باید از یک متخصص آلرژی کمک بگیرید.
منبع: healthline
