مهم ترین دلایل و علت ریزش مو و چگونگی تقابل و درمان این مشکل

ریزش مو چیست؟

آکادمی پوست و مو آمریکا (AAD) خاطر نشان می کند که 80 میلیون زن و مرد در آمریکا ریزش مو ارثی (آلوپسی) دارند. این ریزش مو، پوست سر یا تمام بدن شما را تحت تأثیر قرار می دهد. اگرچه آلوپسی در بزرگسالان و افراد مسن شیوع بیشتری دارد اما ریزش بیش از حد مو، در کودکان نیز ممکن است رخ دهد. امروز ما در این مقاله قصد داریم به صورت حرفه ای به این مشکل پرداخته و مهم ترین علت های ریزش مو و روش های درمان ریزش مو را بررسی کنیم.

طبیعی است که بین 50 تا 100 مو در روز از دست بدهید. با وجود حدود 100000 مو روی سر، این میزان ریزش، مشکلی را ایجاد نمی کند.

موهای جدید به طور معمول جایگزین موهای از دست رفته می شود، که البته این موضوع همیشه اتفاق نمی افتد. ریزش مو می تواند به تدریج با گذشت سال ها ایجاد شود یا ناگهان اتفاق بیفتد. ریزش مو می تواند دائمی یا موقتی باشد.

شمارش موهای از دست رفته در یک روز مشخص غیرممکن است. ممکن است بعد از شستن موها یا شانه کردن آن ها، متوجه شوید موهای شما خیلی ریخته است. همچنین ممکن است متوجه نازک شدن مو ها یا طاسی سر خود شوید.

اگر متوجه شدید که بیش از حد معمول موهای خود را از دست می دهید، باید مشکل را با پزشک خود در میان بگذارید. آنها می توانند علت اصلی ریزش مو شما را تعیین کنند و برنامه های درمانی مناسبی را پیشنهاد دهند.

چه عواملی باعث ریزش مو می شود؟

ابتدا پزشک یا متخصص پوست شما (پزشک متخصص در مشکلات پوستی) سعی خواهد کرد علت اصلی ریزش مو شما را تعیین کند. شایع ترین علت ریزش مو طاسی در مردان و ویژگی های ارث و ژنتیک در زنان است.

اگر سابقه خانوادگی طاسی دارید، ممکن است این نوع ریزش مو برای شما اتفاق بیفتد. برخی از هورمون های جنسی می توانند ریزش موی ارثی ایجاد کنند که ممکن است در اوایل بلوغ شروع شود.

در برخی موارد، ریزش مو با یک توقف ساده در چرخه رشد مو ممکن است رخ دهد. بیماری های عمده، جراحی ها یا حوادث آسیب زای بسیاری می توانند باعث ریزش مو شوند. با این حال، موهای شما معمولاً بدون درمان شروع به رشد می کنند.

تغییرات هورمونی می تواند باعث ریزش موی موقت شود که عبارتند از:

• بارداری
• زایمان
• قطع مصرف قرص های ضد بارداری
• یائسگی

شرایط پزشکی که می تواند باعث ریزش مو شود عبارتند از:

• بیماری تیرویید
• آلوپسی آرئاتا (بیماری خود ایمنی که به فولیکول های مو حمله می کند)
• عفونت های پوست سر مانند کرم حلقه ای
• بیماری هایی که باعث ایجاد جای زخم می شوند مانند گلسنگ و برخی از انواع لوپوس به دلیل جای زخم می توانند منجر به ریزش موی دائمی شوند.

ریزش مو همچنین می تواند به دلیل داروهای مورد استفاده در درمان باشد:

• سرطان
• فشار خون بالا
• آرتروز
• افسردگی
• مشکلات قلبی

شوک جسمی یا عاطفی ممکن است ریزش قابل توجه مو را ایجاد کند. نمونه هایی از این نوع شوک عبارتند از:

• مرگ در خانواده
• کاهش شدید وزن
• تب بالا
• مبتلایان به تریکوتیلومانیا (اختلال در کشیدن مو) نیاز به بیرون کشیدن موهای خود، معمولاً از ناحیه سر، ابرو یا مژگان دارند.
• کشیدن مو می تواند به دلیل مدل موهایی باشد که با کشیدن خیلی محکم موها به فولیکول ها فشار می آورد.
• رژیم غذایی فاقد پروتئین، آهن و سایر مواد مغذی نیز می تواند منجر به ریزش مو شود.

ریزش مو چگونه تشخیص داده می شود؟

ریزش موی مداوم اغلب حاکی از یک مسئله اساسی در زمینه سلامت است.

پزشک یا متخصص پوست شما می تواند بر اساس معاینه جسمی و سابقه سلامتی شما علت ریزش مو را تعیین کند. در برخی موارد، تغییرات ساده در رژیم غذایی می تواند به جلوگیری از ریزش مو کمک کند. پزشک ممکن است داروهای تجویز شده شما را نیز تغییر دهد.

مهم است که به خاطر داشته باشید که رشد مو یک روند پیچیده است. ممکن است برای تعیین علت دقیق ریزش مو شما، کمی زمان لازم باشد.

گزینه های درمان ریزش مو

دارو

به احتمال زیاد داروها اولین روش درمانی ریزش مو خواهد بود. داروهای بدون نسخه (OTC) به طور کلی شامل کرم های موضعی و ژل هایی هستند که شما مستقیماً روی پوست سر استفاده می کنید. محصولات متداول حاوی ماده ای به نام ماینوکسیدیل هستند.

مطابق گزارش AAD، پزشک شما ممكن است ماینوكسیدیل را در كنار سایر درمان های ریزش مو توصیه كند. عوارض جانبی ماینوکسیدیل شامل تحریک پوست سر و رشد مو در نواحی مجاور مانند پیشانی یا صورت شماست.

داروهای تجویزی نیز ممکن است ریزش مو را درمان کنند. پزشکان داروی خوراکی فیناستراید خوراکی (Propecia) را برای طاسی الگوی مردانه تجویز می کنند. شما روزانه از این دارو برای کاهش سرعت ریزش مو استفاده می کنید. برخی از مردان هنگام مصرف فیناستراید رشد موهای جدیدی را در سر خود مشاهده می کنند. عوارض جانبی نادر فیناستراید، اختلال در عملکرد جنسی است.

پزشک همچنین کورتیکواستروئیدها مانند پردنیزون تجویز می کند. افراد مبتلا به آلوپسی آرئاتا می توانند از این روش برای کاهش التهاب و … استفاده کنند.

شما باید عوارض جانبی این داروها را با دقت خوانده و کنترل کنید. عوارض جانبی احتمالی شامل موارد زیر است:

• گلوکوم، مجموعه ای از بیماری های چشمی است که می تواند منجر به آسیب عصب بینایی و کاهش بینایی شود
• احتباس مایعات و تورم در قسمت پایین پاها
• فشار خون بالاتر
• آب مروارید
• قند خون بالا

شواهدی وجود دارد که نشان می دهد استفاده از کورتیکواستروئید ممکن است در شرایط زیر خطر بیشتری را برای شما ایجاد کند:

• عفونت
• از بین رفتن کلسیم از استخوان ها که می تواند منجر به پوکی استخوان شود
• پوست نازک و کبودی آسان
• گلو درد
• کوفتگی
• روش های پزشکی

بعضی اوقات، داروها برای متوقف کردن ریزش مو کافی نیستند. روش های جراحی برای درمان نیز طاسی وجود دارد.

جراحی کاشت مو

عمل جراحی کاشت مو شامل جابجایی شاخه های کوچک پوست با چند مو، برای قسمت های طاس، از پوست سر شما است.

این کار برای افراد دارای طاسی ارثی خوب عمل می کند زیرا به طور معمول موهای بالای سر خود را از دست می دهند. از آنجا که این نوع ریزش مو متوقف نمی شود، ممکن است به مرور زمان به چندین عمل جراحی نیاز داشته باشند.

کاهش پوست سر

در کاهش پوست سر، یک جراح بخشی از پوست سر شما که فاقد مو است را بر می دارد. جراح سپس منطقه را با تکه ای از پوست سر شما که مو دارد، پوشش می دهد. گزینه دیگر فلپ است که این روش هم نوعی کاهش پوست سر است.

روش های درمان طاسی با جراحی بسیار گران هستند و خطراتی را به همراه دارند که گاها شامل موارد زیر می شوند:

• رشد موی لکه دار
• خون ریزی
• زخم های گسترده
• عفونت
• پیوند شما ممکن است انجام نشود، به این معنی که شما نیاز به تکرار عمل جراحی دارید.

چگونه می توان از ریزش مو جلوگیری کرد؟

کارهایی وجود دارد که می توانید برای جلوگیری از ریزش بیشتر موها انجام دهید. سعی کنید موهای خود را نکشید، پیچ و یا مالش ندهید. مطمئن شوید که یک رژیم متعادل غذایی را رعایت می کنید که شامل مقدار کافی آهن و پروتئین است. رژیم های خاص زیبایی می توانند بدتر شده یا باعث ریزش مو شود.

اگر در حال از دست دادن مو های خود هستید، از شامپوی ملایم کودک برای شستن موهای خود استفاده کنید. مگر اینکه موهای خیلی روغنی داشته باشید. فقط هر روز موهای خود را بشویید. همیشه موهای خود را خشک کنید و از مالیدن موهای خود خودداری کنید.

اگر ریزش موی شما از نوع شدید و خاص نیست، می توانید از شامپو های ضد ریزش مو نیز استفاده کنید که در اغلب موارد، می توانند مفید واقع شوند.

نمونه هایی از محصولات یا ابزارهایی که می توانند بر روی ریزش مو تأثیر منفی بگذارند، عبارتند از:

• خشک کن
• شانه های گرم
• اتو مو
• محصولات رنگ آمیزی
• مواد سفید کننده
• آرامش بخش
• اگر تصمیم دارید موهای خود را با ابزار گرم استفاده کنید، فقط وقتی موهایتان خشک است این کار را انجام دهید. همچنین از کمترین تنظیمات ممکن استفاده کنید.

با پزشک خود صحبت کنید تا تمام گزینه هایی که برای موهای شما مفید است را پیدا کند تا اثر ریزش مو کمتر شود.