آبسه پوستی از انواع جوش زیر پوستی محسوب می شود. برخی این نوع جوش را به نام قدیمی آن یعنی، دمل می شناسند. این ضایعه پوستی برجستگی ای است که در داخل یا زیر سطح پوست ظاهر می شود. این برآمدگی معمولاً پر از چرک یا مایع شفاف است. معمولاً آبسه ها به دلیل عفونت های باکتریایی به وجود می آیند.
آبسه پوستی ممکن است در هر قسمتی از بدن ظاهر شود. آبسه ها اغلب در پشت، صورت، قفسه سینه یا باسن ایجاد می شوند. همچنین آبسه ها می توانند در نواحی رویش مو مانند زیر بغل یا کشاله ران ظاهر شوند.
اکثر آبسه ها بی ضرر هستند و ممکن است بدون درمان برطرف شوند. کرم ها و دارو های بدون نسخه تنها چیزی است که برای تسریع روند بهبود آبسه نیاز دارید. گاهی اوقات درمان آبسه دشوارتر است و ممکن است نیاز به جراحی یا تخلیه داشته باشد. البته درمان آبسه باید جدی گرفته شود، زیرا ممکن است پخش عفونت آن در بدن، باعث به خطر افتادن جان افراد شود.
علل شایع ایجاد آبسه های پوستی
آبسه به دلایل مختلفی ممکن است روی بدن شما ایجاد شود، در ادامه به بررسی این دلایل خواهیم پرداخت.
باکتری ها
استافیلوکوک شایع ترین نوع باکتری است که باعث ایجاد آبسه می شود. آبسه پوستی می تواند به دلیل وجود یک عفونت باکتریایی در پوست باشد. این مشکل زمانی رخ می دهد که باکتری ها از طریق فولیکول مو وارد بدن شوند. همچنین باکتری ها می توانند از طریق زخم یا جراحتی که پوست شما را سوراخ کرده است وارد شوند.
در صورت داشتن مشکلات زیر، بیشتر در معرض خطر عفونت های باکتریایی قرار دارید:
- تماس نزدیک با فردی که دارای عفونت است، این عفونت ها در بیمارستان ها بیشتر شایع است.
- داشتن یک بیماری مزمن پوستی، مانند آکنه یا اگزما
- ابتلا به بیماری دیابت
- ضعف سیستم ایمنی بدن که می تواند توسط بیماری های عفونی هایی مانند HIV ایجاد شود.
- عادات بهداشتی نامناسب
فولیکول های مو آلوده
فولیکول های مو آلوده ممکن است باعث ایجاد آبسه های پوستی شوند. اگر مو ها داخل فولیکول به دام افتاده و نتوانند از سطح پوست عبور کنند، فولیکول ها زیر سطح پوست عفونی می شوند، این امر ممکن است پس از اصلاح مو ها رخ دهد.
مو های گیر کرده داخل فولیکول معمولاً به عنوان مو های زیر پوستی شناخته می شوند. مو های زیر پوستی می توانند زمینه را برای ایجاد عفونت فراهم کنند. آبسه هایی که روی پوست یا در فولیکول مو قرار دارند، اغلب حاوی مو های زیر پوستی هستند.
فوليكوليت نيز ممكن است پس از گذراندن مدت زماني در استخر كلر يا وان آب بسیار گرم رخ دهد.
تشخیص آبسه پوست
آبسه اغلب به صورت بر آمدگی روی پوست و شبیه به جوش ظاهر می شود. آبسه می تواند با گذشت زمان رشد کند و شبیه یک کیست پر از مایع شود. بسته به علت ایجاد آبسه، علائم دیگری نیز ممکن است وجود داشته باشد. این علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- تب
- حالت تهوع
- لرز
- ورم
- ایجاد ضایعه هایی روی پوست
- التهاب پوست
- ترشح مایعات عفونی از آبسه
ناحیه اطراف آبسه نیز ممکن است در هنگام لمس، حساس، دردناک و گرم شود.
موارد خطرناک آبسه
در اکثر مواقع یک جوش کوچک جای نگرانی ندارد. معمولاً می توانید آن را در خانه درمان کنید، اما اگر هر یک از موارد زیر را مشاهده کردید، سریعاً به پزشک مراجعه کنید.
- جوش در کودکان
- جوش در افراد بالای 65 سال سن
- جوش در افرادی با سیستم ایمنی ضعیف یا فردی که اخیراً در بیمارستان بستری شده است.
- جوش در فردی که پیوند عضو داشته است.
- جوش در افرادی که شیمی درمانی داشته اند یا در حال درمان شیمی درمانی اند.
- آبسه پوستی که روی صورت یا ستون فقرات قرار دارد که اگر آبسه درمان نشود، ممکن است به سمت مغز یا نخاع گسترش یابد.
- اگر آبسه بزرگ است و طی دو هفته بهبود نیافته است و فرد مبتلا تب دارد.
- اگر فرد احساس کند آبسه در حال گسترش به سایر قسمت های بدن است.
- اگر آبسه دردناک تر یا ضربان دار شود.
- اگر اندامی که پوست آن درگیر آبسه است متورم شود.
- پوست اطراف آبسه متورم یا بسیار قرمز شود.
معمولاً پزشک سابقه پزشکی شما را بررسی کرده و معاینه فیزیکی را برای بررسی بصری آبسه انجام می دهد. یک معاینه فیزیکی کامل به پزشک اجازه می دهد تا تشخیص دهد که چه چیزی باعث ایجاد آبسه شده است. پزشک شما همچنین ممکن است برای آزمایش وجود باکتری ها از مقدار کمی مایع آبسه نمونه برداری کند.
گاهی نیز اگر آبسه های پوستی مجدداً ظاهر شوند و پزشک احساس کند که علت آن ممکن است یک بیماری زمینه ای باشد، ممکن است آزمایشی از نمونه خون یا ادرار فرد بخواهد.
عوارض آبسه پوستی
در برخی موارد، آبسه ممکن است عوارض جدی ایجاد کند. برخی از این عوارض شامل موارد زیر است:
- گسترش عفونت به سمت مغز یا نخاع
- واردن شدن عفونت به خون یا سپسیس
- اندوکاردیت، که شامل ورود عفونت به داخل قلب است.
- ایجاد آبسه های جدید
- مرگ بافت در ناحیه آبسه، مانند گانگرن
- عفونت حاد استخوان یا استئومیلیت
نحوه درمان آبسه پوستی
درمان آبسه روند سخت، دردناک و زمان بری دارد و باید صبر زیادی برای آن به خرج دهید. در اینجا ما چند روش معمول از درمان های آبسه را برای شما گرد آوری کرده ایم.
درمان خانگی
معمولاً می توانید آبسه پوست را در خانه درمان کنید. استفاده از کمپرس گرم روی آبسه می تواند به کوچک شدن و تخلیه آن کمک کند.
مفیدترین روش استفاده از گرما، قرار دادن به وسیله کمپرس گرم روی آبسه است. اگر کمپرس گرم ندارید، حوله تمیزی را تا کرده و قبل از گذاشتن روی آبسه، با ریختن آب گرم روی آن، کمپرس گرم بسازید.
به یاد داشته باشید در منزل اصلا و به هیچ عنوان به آبسه دست نزنید و آن را فشار ندهید. فشار دادن آبسه ممکن است باعث پخش شدن عفونت زیر پوست، داخل اندام و بدخیم تر شدن آبسه شود.
تخلیه آبسه توسط پزشک
اگر آبسه سرسخت است و با استفاده از روش های خانگی بهبود نمی یابد به پزشک مراجعه کنید. پزشک ممکن است بخواهد آبسه را تخلیه کند.
برای تخلیه آبسه، پزشک ابتدا با دارو های بی حس کننده، سطح پوست اطراف آبسه را بی حس می کند و سپس آبسه را باز می کند تا مایع و عفونت داخل آن خارج شود. پس از تخلیه آبسه، پزشک زخم را پانسمان می کند. اگر نیاز باشد پزشک زخم را بخیه می زند که این به بهبود زخم کمک کرده و از بروز مجدد آبسه جلوگیری می کند.
همچنین پس از اتمام تخلیه و جراحی، پزشک احتمالاً آنتی بیوتیکی برای جلوگیری از عفونت زخم تجویز می کند. سعی کنید دارو یا پمادهایی که دکتر تجویز می کند را تا بهبودی کامل زخم به طور مرتب و طبق دستور مصرف کنید.
مصرف آنتی بیوتیک ها
حتی آبسه های شدید پوستی نیز با آنتی بیوتیک درمان می شوند. در صورت داشتن هر یک از علایم زیر، پزشک ممکن است آنتی بیوتیکی هایی مانند دیکلوکساسیلین یا سفالکسین را تجویز کند:
- ایجاد آبسه در صورتی که احتمال دارد عوارض بیشتری ایجاد کند.
- ایجاد سلولیت در اطراف آبسه
- وجود بیش از یک آبسه بر روی پوست
- ضعف سیستم ایمنی بدن
اگر پزشک شما تشخیص دهد که MRSA علت آبسه است، ممکن است کلیندامایسین یا داکسی سایکلین را برای جلوگیری و درمان عفونت شما تجویز کند. پس از درمان، آبسه نباید برگردد، اگر غیر از این رخ داد، سریعاً به پزشک مراجعه کنید.
چگونه از ایجاد آبسه پوست جلوگیری کنیم؟
ممکن است همیشه نتوانید از ایجاد آبسه پوستی جلوگیری کنید. با این حال، راه هایی وجود دارند که برای به حداقل رساندن احتمال ابتلا به آبسه مفید اند. برای به حداقل رساندن خطر ابتلا به آبسه های پوستی کار هایی لازم است انجام دهید که عبارت اند از:
- مرتباً دستان خود را بشویید و سطح پوست خود را مخصوصاً در نقاط حساس تمیز نگه دارید.
- تمام بریدگی ها و خراش های حتی کوچک را با آب و صابون تمیز کرده و از پماد های ضد باکتری استفاده کنید.
- بریدگی ها و زخم های خود را بانداژ شده نگه دارید و باز نگذارید.
- برای شیو و اصلاح از تیغ نو و ژل اصلاح مناسب استفاده کنید. تیغ های کهنه و کند باعث بروز زخم و موی زیر پوستی می شوند.
- سعی کنید از کرم های موبر مناسب استفاده کنید. زیرا برخی محصولات موبر خودشان باعث ایجاد التهاب می شوند.
- به طور مرتب بر روی پست بدون جوش و سالم از لایه بردار های خانگی استفاده کنید تا از بروز مو های زیر پوستی جلوگیری شود.
بهترین کرم های موبر “فروشگاه اینترنتی زیپلین“
منبع:
