پماد های بی حسی پوست با مسدود کردن کانال های سدیم عمل می کنند، بنابراین اعصابی که حس را به پوست می رسانند نمی توانند سیگنال های درد ارسال کنند. این کرم ها را می توان در جلسات زیبایی تراپی، قبل از جراحی های جزئی، قبل از انجام تاتو یا سایر مواقعی که پوست در معرض درد قرار می گیرد استفاده کرد. البته باید بدانید که این پماد های بی حسی مانند هر داروی دیگری دارای یک سری عوارض جانبی نیز هستند. برای کسب اطلاعات بیشتر در ادامه با ما همراه باشید.
موارد استفاده پماد بی حسی پوست
از آن جایی که پماد های بی حسی پوست را نسبت به درد حساسیت زدایی می کنند، می توان از آن برای کاربردهای مختلف استفاده کرد، از جمله:
- آماده کردن منطقه مورد نظر برای انواع جراحی های جزئی
- تسکین درد موضعی برای مناطقی که در معرض خالکوبی یا سوراخ کردن یا عوارض پس از آن قرار گرفته اند
- رفع خارش شدید پوست حساس شده مانند قرار گرفتن در معرض مواد محرک مانند پیچک سمی
- برای تسکین درد ناشی از عمل های پوستی مانند درم آبریژن، بوتاکس، تزریق فیلر صورت و لیزر درمانی
- به حداقل رساندن درد در روش های حذف مو های زائد مانند اپیلاسیون یا لیزر موهای زائد
- برای تسکین درد ناشی از آسیب های جزئی پوست، ضایعه های پوستی (مانند درماتیت) یا آفتاب سوختگی
عناصر فعال موجود در کرم های بی حسی پوست
اگر با کرم های بی حس کننده پوست آشنا هستید، احتمالاً نام لیدوکائین، ماده فعال اکثر پماد های بی حسی را را شنیده اید. لیدوکائین بسیار موثر است و سریع تر از هر ماده دیگری در پماد ها برای بی حسی پوست مؤثر است، البته که عوارض جانبی خاص خودش را نیز دارد. لیدوکائین را می توان در کرم های بی حس کننده پوست مانند زایلاپی، درموپلاست، لیدو آرکس و لیدودرم به راحتی یافت.
سایر مواد فعال در کرم های بی حس کننده پوست می تواند شامل موارد زیر باشد:
- بنزوکائین (سولارکائین، درموپلاست، لاناکان)
- پراموکسین (پروکتوفوم، پراکس)
- دیبوکائین (Nupercainal، Rectacaine)
- تتراکائین (ژل آمتوپ، پونتوکائین، ویراکتین)
- پریوکائین (زایلاپی)
انواع پماد های بی حس کننده پوست
پماد های بی حسی پوست دو نوع هستند. دارو های بدون نسخه که عوارض کمتری دارند و دارو های تجویزی که در استفاده از آن ها باید محتاط تر بود. البته پماد های بی حسی بدون نسخه ممکن است از نظر قدرت، غلظت و عوارض جانبی با دوز های نسخه ای متفاوت باشند.
پماد های تجویزی بی حسی با غلظت 5 درصد از ماده فعال موجود هستند، اما بسیاری از محصولات بدون نسخه حاوی غلظت بسیار پایین تری هستند. همچنین از نظر عوارض جانبی نیز معمولاً پماد های بی حسی بدون نسخه عوارض کمتری دارند.
عوارض جانبی پماد های بی حسی
اگر شما هم از آن دسته از افرادی هستید که به هر دلیلی باید از پماد های بی حسی استفاده کنید، بهتر است ابتدا با عوارض جانبی این محصولات آشنا شوید. عوارض جانبی دارو های بی حس کننده به چند دسته متفاوت تقسیم می شوند. در ادامه می توانید با انواع مختلف این مدل عوارض آشنا شوید.
بیشتر بخوانید: عوارض انواع داروها بر پوست
علائم عوارض آلرژیک
نمونه هایی از عوارض جانبی که ممکن است نشان دهنده واکنش آلرژیک باشد و نیاز به مراجعه به پزشک دارند عبارتند از:
- سرگیجه
- خواب آلودگی
- تاری دید
- مشکلات تنفسی
- درد قفسه سینه
- ضربان قلب سریع (یا نامنظم)
- خارش یا ضایعه های پوستی
- ایجاد حفره های پوستی
- تورم لب ها، صورت یا گلو
- صدای زنگ در گوش
- تغییر رنگ پوست در ناحیه مصرف دارو
توجه داشته باشید که عوارض جانبی فوق نیاز به مداخله پزشکی فوری دارند. اگر هر یک از این عوارض جانبی را دارید، با 115 تماس بگیرید یا فورا به اورژانس بیمارستان بروید.
عوارض جانبی شایع
برخی از عوارض جانبی پماد های بی حسی شایع تر از دیگر عوارض هستند و نیازی به مداخله فوری پزشکی ندارند. این نوع واکنش ها اغلب پس از مدتی ناپدید می شوند. این واکنش ها عبارتند از:
- تغییر در توانایی احساس گرما یا سرما روی سطح پوست
- تورم یا قرمزی نقطه پوستی که در آن از کرم استفاده شده است
البته باید بدانید که این لیست آن چنان هم کامل و بی نقص نیست و اگر هر علائم دیگری را پس از استفاده از پماد های بی حسی موضعی مشاهده کردید، حتماً با پزشک خود در مورد آن مشورت کنید.
ایمنی در برابر عوارض جانبی پماد های بی حسی پوست
فاکتور های ایمنی مهمی هنگام استفاده از پماد های بی حسی پوست وجود دارد که با رعایت آن می توانید از عوارض جانبی این دارو ها بکاهید:
- از تماس کرم با چشم خودداری کنید.
- اگر کرم بی حسی به طور تصادفی وارد چشم شد، بلافاصله با آب بشویید.
- از کرم بی حسی فقط روی پوست استفاده کنید، آن را به صورت خوراکی مصرف نکنید.
- پماد بی حسی را روی نواحی باز پوست (از جمله خراش یا خراشیدگی) استفاده نکنید.
- در مورد بی حسی آسیب های تصادفی پوست (مانند تماس تصادفی با سطوح بسیار داغ) احتیاط کنید.
عوارض استفاده بیش از حد از پماد بی حسی
مهم است بدانید که استفاده بیش از حد از پماد های بی حسی حاوی لیدوکائین و پریلوکائین می تواند عوارض جانبی کشنده داشته باشد. دارو های موضعی از طریق پوست جذب می شوند و اگر مقدار یا دفعات مصرف بیش از دوز توصیه شده (در بسته بندی) باشد، ممکن است علائم جدی ایجاد شود. برخی از این علائم شامل:
- تنفس آهسته
- ضربان قلب سریع و ناهموار
- تشنج
- نارسایی تنفسی
بهتر است هنگام استفاده از پماد های بی حسی از کمترین مقدار دارو برای بی حس کردن پوست استفاده کنید و از پوشاندن نواحی تحت درمان با بانداژ یا هر نوع پوشش پلاستیکی خودداری کنید (مگر اینکه پزشک معالج شما چنین دستوری داده باشد).
بیشتر بخوانید: روش تهیه کرم بی حس کننده خانگی برای پوست!
نحوه استفاده از پماد های بی حسی
هنگام استفاده از کرم بی حس کننده، توصیه های شرکت ارائه دهنده محصول را دنبال کرده و برچسب نسخه یا اطلاعات درج شده روی محصول را حتماً بخوانید.
ممکن است لازم باشد چند ساعت قبل از عمل جراحی (زمانی که جراح به شما توصیه می کند) کرم بی حس کننده را در خانه استفاده کنید، قبل از مصرف حتما به دستور العمل محصول یا نسخه پزشک دقت کنید. اغلب اوقات پزشک شما در مورد میزان استفاده و مدت زمان ماندن کرم بی حس کننده روی پوست توصیه هایی می کند.
سایر دستورالعمل های مهم در مورد نحوه استفاده از کرم بی حس کننده عبارتند از:
- از کمترین مقدار کرم مورد نیاز برای بی حس کردن پوست استفاده کنید.
- از استفاده از کرم بی حس کننده در نواحی وسیعی از پوست خودداری کنید.
- پماد های بی حسی را روی نواحی حساس پوست (مانند لب ها) استفاده نکنید.
- گرم کردن ناحیه ای که پماد بی حسی استفاده شده ممکن است باعث بروز عوارض شود از این کار خودداری کنید.
- از استفاده از بانداژ یا پوشش پلاستیکی روی نواحی از پوست که با کرم بی حسی درمان شده اند، خودداری کنید.
- در صورت نیاز به پوشاندن پوستی که با کرم بی حس کننده درمان شده است (برای حفظ کرم در جای خود)، حتماً ابتدا با پزشک خود مشورت کنید.
- از استفاده از کرم بی حس کننده روی زخم های باز خودداری کنید.
- هنگام استفاده از کرم بی حس کننده برای کودکان، توجه داشته باشید که دوز ها بر اساس وزن کودک است.
- هرگز اجازه ندهید کودک بدون نظارت بزرگسالان از کرم بی حس کننده استفاده کند.
- کرم بی حس کننده را در دمای اتاق و به دور از حرارت و رطوبت نگهداری کنید.
سؤالات متداول
ماده فعال کرم بی حس کننده پوست می تواند بسته به برند متفاوت باشد. عوامل بی حسی رایج عبارتند از لیدوکائین، بنزوکائین، پراموکسین، دیبوکائین و تتراکائین. کرم ها دارای مواد غیر فعالی نیز هستند که می تواند متفاوت باشد.
بله، دوز های پایین لیدوکائین و سایر پماد های بی حسی پوست بدون نسخه به فروش می رسند، اما دوز های قوی تر لیدوکائین که ممکن است عوارض جانبی بیشتری داشته باشند، نیاز به نسخه پزشک دارند.
کرم های بی حس کننده موضعی مانند لیدوکائین و بنزوکائین می توانند تا سه ساعت دوام داشته باشند. بی حسی موضعی باید 30 دقیقه تا یک ساعت قبل از تزریق یا عمل جراحی یا زیبایی اعمال شود.
بله، می توانید قبل از انجام تاتو، لیدوکائین یا یک پماد بی حسی پوست دیگر را روی پوست خود بمالید. برای بهترین نتیجه، کرم را 30 تا 60 دقیقه قبل از انجام تاتو روی ناحیه مورد نظر بمالید. لیدوکائین می تواند تا سه ساعت دوام بیاورد.
منبع:
www.verywellhealth.com
