پزشکی, سلامت پوست, مراقبت از پوست

لایه برداری پوست با لیزر و مقایسه آن با لایه برداری شیمیایی

لایه برداری پوست با لیزر

آیا از آکنه، چین و چروک یا لکه های تیره پوست خود خسته شده اید؟ آیا همه کرم ها و لوسیون های لایه بردار را امتحان کرده اید اما پوست شما به آن پاسخ نداده است؟ اگر به سراغ انواع روش های خانگی مانند اسکراب نمک رفته اید اما بی تاثیر بوده است، شاید زمان آن رسیده است که گزینه های دیگر لایه برداری را در نظر بگیرید مانند: لایه برداری پوست با لیزر یا پیلینگ شیمیایی.

اما چگونه تصمیم می گیرید که باید لایه برداری شیمیایی انجام دهید یا لیزر درمانی؟ در این مقاله با همه مواردی که باید در مورد این دو مبحث بدانید آشنا خواهید شد، بنابراین پس از مطالعه آن می توانید آگاهانه انتخاب کنید.

لایه برداری شیمیایی پوست

لایه برداری شیمیایی یک درمان زیبایی در کلینیک است که توسط یک متخصص پوست برای روشن سازی یا لایه برداری از پوست آسیب دیده انجام می شود. در این فرآیند، از یک محلول شیمیایی استفاده می شود که به لایه برداری پوست کمک می کند. پس از انجام این کار، پوست جدید در زیر آن ظاهر می شود. این پوست جدید تازه، روشن و صاف است و کمتر چروکیده و آسیب دیده به نظر می رسد.

لایه برداری شیمیایی معمولاً برای صاف شدن پوست صورت، گردن و دست ها انجام می شود. محلول مورد استفاده برای لایه برداری شیمیایی شامل مواد شیمیایی مانند اسید گلیکولیک، اسید تری کلرواستیک، اسید سالیسیلیک، اسید لاکتیک یا اسید کربولیک (فنل) است.

لایه برداری شیمیایی پوست

انواع لایه برداری شیمیایی

لایه برداری شیمیایی را بسته به شدت لایه برداری می توان به سه نوع تقسیم کرد که شامل موارد زیر هستند:

  1. سطحی:
    لایه بردارهای سطحی فقط به لایه سطحی پوست یعنی اپیدرم نفوذ می کنند. این روش برای درمان بیماری هایی مانند انواع آکنه و ملاسما استفاده می شود.
  2. متوسط:
    لایه برداری متوسط به سطح عمیق تر و پاپیلاری پوست نفوذ می کند. این معمولاً برای درمان اسکارهای سطحی، اختلالات رنگ دانه ای، دیسکرومی، کراتوز های خورشیدی متعدد و غیره استفاده می شود.
  3. لایه برداری عمیق:
    لایه بردارهای عمیق به لایه مشبک پوست نفوذ می کنند و می توانند برای رفع چین و چروک های عمیق، جای زخم های کهنه و شدید استفاده شوند.

لایه برداری شیمیایی اغلب برای نتیجه بهتر با سایر تکنیک های درمان همراه است. توجه به این نکته مهم است که میزان تغییرات بالینی با عمق نفوذ ارتباط مستقیم دارد. با این حال:

آیا لایه برداری شیمیایی بی خطر است؟

لایه برداری شیمیایی یک روش آرایشی محبوب پوست است و به طور کلی وقتی توسط یک متخصص پوست مجاز و آموزش دیده انجام شود بی خطر است. با این حال، شما باید تمام مراحل قبل و بعد از درمان را که توسط پزشک پیشنهاد شده است دنبال کنید. این کمک می کند تا پوست شما به سرعت بهبود یابد و از هرگونه عارضه ای جلوگیری کند. زمان بهبود نیز با افزایش عمق نفوذ ماده لایه بردار و نوع درمان افزایش می یابد.

لایه برداری پوست با لیزر

لایه برداری پوست با لیزر

مانند لایه برداری شیمیایی، لیزر نیز باعث کاهش آثار باقی مانده از آکنه، چین و چروک، لکه ها و … می شود. در این روش از نور و گرما برای بهبود بافت و رنگ پوست استفاده می شود. در روش لایه برداری با لیزر ، یک قسمت مشخص شده از پوست به طور کنترل شده در معرض نور و گرما قرار می گیرد. این پوست که قبلا درمان شده مجددا در روند بهبود قرار می گیرد و پوست جدیدی تولید می شود.

انواع لیزر های لایه بردار

تمام تکنیک های لایه برداری با لیزر موجود را می توان به دسته تخریبی و غیر تخریبی تقسیم کرد. شکل غیر تخریبی ملایم تر است و بنابراین به سرعت بهبود می یابد. این کار با گرم کردن لایه بالایی پوست بدون آسیب رساندن به پوست کار می کند. فرم تخریبی به لایه بالایی پوست آسیب می رساند، بنابراین زمان بیشتری برای بهبود نیاز دارد.

لیزر تخریبی

این لیزر همراه با زخم است که لایه خارجی نازک پوست (اپیدرم) را برداشته و پوست زیرین (درم) را گرم می کند که باعث رشد فیبرهای کلاژن جدید می شود. با بهبود و رشد مجدد اپیدرم، ناحیه تحت درمان صاف و سفت به نظر می رسد. انواع درمان های فرسایشی شامل لیزر دی اکسید کربن (CO2)، لیزر اربیوم و سیستم های ترکیبی است.

لیزرغیر تخریبی

این یک لیزر بدون زخم است و فقط رشد کلاژن را تحریک می کند که با گذشت زمان به بهبود رنگ و بافت پوست کمک می کند. این روش را می توان با انواع مختلف لیزر و همچنین دستگاه های نور پالس شدید (IPL) انجام داد. سطوح لیزر غیر تهاجمی، از تهاجم کمتری برخوردار است و زمان بهبودی کمتری نسبت به سطوح لیزری تهاجمی دارد. اما تاثیر آن نیز نسبت به روش تهاجمی کمتر است.

گزینه های لیزر لایه بردار


بسته به شرایط پوست، گزینه های مختلف لیزر برای انتخاب وجود دارد. این شامل:

لیزر CO2 یا فرکسل:
لیزر CO2 یک فناوری لیزر تخریبی است که برای درمان زگیل، زخم های پوستی، چین و چروک و … استفاده می شود.

لایه برداری پوست یا لیزر CO2

لیزر پالس رنگی:
این شکل از لیزر مجدداً برای کاهش قرمزی، پارگی مویرگ ها، هایپرپیگمانتاسیون، روزاسه و … استفاده می شود.

لایه برداری پوست با لیزر پالس رنگی

لیزر فرکشنال:
هر دو روش تهاجمی و غیر تهاجمی را می توان با لیزر فرکشنال انجام داد. در این روش، انرژی لیزر به هزاران پرتوی کوچک تقسیم می شود که روی قسمت بسیار کوچکی از پوست کار می کنند. این روش برای درمان لکه های مربوط به سن استفاده می شود. لیزرهای فرکشنال برای کوتاه کردن زمان بهبودی و کاهش خطر عوارض جانبی تولید شده اند.

لایه برداری پوست با لیزر فرکشنال

لیزر اربیوم:
این تکنیک باعث بازسازی کلاژن می شود و به طور گسترده ای برای سستی پوست، لکه های پیری، خطوط ریز، چین و چروک و غیره استفاده می شود.

لایه برداری پوست با لیزر اربیوم

لیزر لایه بردار می تواند ظاهر خطوط ریز را در صورت کاهش دهد. همچنین اگر زخم یا آسیبی ناشی از نور خورشید دارید، می تواند رنگ پوست را درمان کرده و رنگ پوست شما را بهبود بخشد. البته استفاده مجدد از لیزر نمی تواند پوست به شدت آسیب دیده یا شل شده را از بین ببرد. اما درک روش های خاص، خطرات و نتایج احتمالی لیزر می تواند به شما کمک کند تصمیم بگیرید که آیا لیزر برای شما مناسب است یا خیر.

در لیزر درمانی می توان موارد زیر را درمان کرد:

  • چروک های ظریف
  • لکه های سنی
  • رنگ یا بافت های ناهموار پوست
  • پوست آسیب دیده از آفتاب
  • رفع جای زخم های خفیف تا متوسط

آیا لایه برداری پوست با لیزر ایمن است؟

لیزر معمولاً هنگامی که توسط یک جراح زیبایی مجرب و دارای مجوز انجام شود، یک روش ایمن است. با این حال، باید توجه داشته باشید که گاهی ممکن است بهبودی غیر عادی یا عفونت وجود داشته باشد، هرچند که نادر است. همچنین باید برای بهبودی سریع و نتایج بهینه، مراقبت های پس از عمل را به دقت دنبال کنید.

عوارض لیزر درمانی

لیزر درمانی پوست

لایه برداری با لیزر تهاجمی می تواند عوارض جانبی مختلفی ایجاد کند از جمله:

  • قرمزی، تورم و خارش: پوست تحت درمان ممکن است خارش دار، متورم و قرمز شود. قرمزی ممکن است شدید باشد یا ممکن است چندین ماه طول بکشد. تشدید یک بیماری پوستی که قبلاً وجود داشته، مانند روزاسه، می تواند موجب ایجاد قرمزی شود.
  • آکنه: استفاده از کرم ها و بانداژهای ضخیم روی صورت بعد از درمان می تواند باعث بدتر شدن آکنه یا ایجاد موقتاً برجستگی های ریز سفید (میلیا) روی پوست تحت درمان شود.
  • عفونت: لایه برداری لیزری می تواند منجر به عفونت باکتریایی، ویروسی یا قارچی شود. شایع ترین عفونت، پخش ویروسی است که باعث تبخال می شود. در بیشتر موارد، ویروس تبخال از قبل وجود دارد اما در پوست خاموش است.
  • تغییر رنگ پوست: لایه برداری با لیزر باعث می شود که پوست درمان شده نسبت به قبل از درمان (هایپرپیگمانتاسیون) یا روشن تر، (هایپوپیگمنتیشن) یا تیره تر شود، این هفته ها بعد از انجام لیزر دیده می شود. تغییرات دائمی رنگ پوست در افرادی که پوست تیره تری دارند بیشتر دیده می شود.
  • زخم: لیزر جای زخم ممکن است باعث ایجاد زخم شدن دائم شود.
  • چرخاندن پلک (اکتروپیون): به ندرت پیش می آید، نوعی لیزر تهاجمی که در نزدیکی پلک پایین انجام می شود، باعث بیرون آمدن پلک و نمایان شدن سطح داخلی آن شود.

لایه برداری با لیزر غیر تهاجمی نیز می تواند عوارض جانبی دیگری ایجاد کند، از جمله:

  • عفونت: لیزر غیر تهاجمی نیز می تواند باعث شعله ور شدن ویروس تبخال شود.
  • تغییر در رنگ پوست: لایه برداری با لیزر غیر تهاجمی می تواند باعث شود پوست تحت درمان به طور موقت نسبت به قبل از درمان تیره تر شود (هایپرپیگمنتیشن).
  • تورم و قرمزی خفیف: تورم و قرمزی معمولاً فقط چند ساعت یا چند روز طول می کشد.

لایه برداری با لیزر برای همه مناسب نیست، به خصوص اگر شرایط زیر را داشته باشید:

  • اگر در طول سال گذشته داروی آکنه مانند؛ ایزوترتینوئین (Claravis،Myorisan،Zenatane) مصرف کرده اید.
  • اگر یک بیماری خود ایمنی داشته باشید یا سیستم ایمنی شما ضعیف باشد.
  • اگر از آن دسته افراد هستید تمایل به ایجاد زخم در خود دارند یا زخم خود را می کنند.
  • پرتو درمانی صورت انجام داده باشید.
  • مستعد ابتلا به زخم های ویروسی هستند یا اخیراً دچار تبخال شده اید.
  • رنگ پوست تیره تری داشته باشید.
  • اگر باردار یا شیرده باشید.

آمادگی های قبل از لیزر

قبل از انجام لیزر، موارد زیر را حتما با پزشک خود در میان بگذارید:

آمادگی قبل از لیزر درمانی
  • درباره سابقه پزشکی خود صحبت کنید. آماده باشید تا به سوالات مربوط به شرایط پزشکی فعلی و گذشته و هر دارویی که اخیراً مصرف کرده اید و همچنین اقدامات زیبایی که در گذشته انجام داده اید پاسخ دهید.
  • معاینه بدنی انجام دهید. پزشک شما پوست و ناحیه ای را که تحت درمان قرار می گیرد بررسی می کند. این به او کمک می کند تا تعیین کند که چه تغییراتی می تواند ایجاد شود و ویژگی های فیزیکی شما، به عنوان مثال، نوع و ضخامت پوست شما چه تاثیری بر نتایج لیزر شما می گذارد.
  • درباره انتظارات خود از درمان صحبت کنید. با پزشک خود در مورد انگیزه ها، انتظارات و خطرات احتمالی صحبت کنید. اطمینان حاصل کنید که چقدر طول می کشد تا بهبود یابد و نتایج مورد شما چیست.

قبل از استفاده از لیزر لایه بردار، شاید لازم باشد:

  • برای جلوگیری از عوارض لیزر دارو مصرف کنید. اگر سابقه ابتلا به عفونت تبخال در اطراف دهان خود را دارید، پزشک قبل و بعد از درمان داروی ضد ویروسی برای جلوگیری از عفونت ویروسی یا درمان تبخال شما تجویز می کند.
  • از قرار گرفتن در معرض نور خورشید بدون محافظت خودداری کنید. آفتاب زیاد تا دو ماه قبل از درمان می تواند باعث ایجاد رنگدانه نامنظم دائمی در مناطق تحت درمان شود. قرار گرفتن در معرض نور شدید خورشید همچنین می تواند ویروس تبخال را در برخی از افراد دوباره فعال کند. درباره محافظت در برابر آفتاب و قرار گرفتن در معرض آفتاب قابل قبول با پزشک خود صحبت کنید.
  • سیگار نکشید. در صورت سیگار کشیدن، سعی کنید حداقل دو هفته قبل و بعد از درمان آن را به طور موقت ترک کنید. این شانس شما را برای جلوگیری از عوارض درمان بیشتر می کند و به بهبودی بدن کمک می کند.

نحوه انجام لیزر لایه بردار

پزشک شما ممکن است به صورت سرپایی لیزر را انجام دهد. تیم مراقبت از پوست، شما را با دارو های موضعی بی حس می کنند. برای لایه برداری قسمت های زیاد مانند درمان کل صورت، بهتر است آرام باشید.

هنگام استفاده از لیزر لایه بردار، یک پرتوی شدید از نور (لیزر) به سمت پوست شما هدایت می شود. پرتو لیزر لایه بیرونی پوست (اپیدرم) را از بین می برد. در همان زمان، لیزر لایه زیرین پوست را گرم می کند. این عمل با گذشت زمان تولید کلاژن را تحریک می کند. در نتیجه رنگ و بافت پوست بهتر می شود. بسته به تکنیک استفاده شده و اندازه ناحیه تحت درمان، انجام لیزر معمولاً بین 30 دقیقه تا دو ساعت طول می کشد.

اگر تحت لیزر غیر تهاجمی هستید، روند درمان شما معمولاً طی هفته ها یا ماه ها برنامه ریزی می شود.

مراقبت های بعد از درمان لیزری

مراقبت های بعد از درمان لیزری

پس از اینکه لیزر تهاجمی انجام دادید، پوست درمان شده خام، متورم و خارش دار می شود. پزشک شما یک پماد ضخیم روی پوست تحت درمان قرار می دهد و ممکن است ناحیه را با پانسمان ضد آب نیز بپوشاند. ممکن است برای شما مسکن تجویز شود و از شما بخواهند از کمپرس های خنک استفاده کنید.

احتمالا پس از درمان پوست شما کمی تیره شده و احساس سوزش دارید که طبیعی است. از رساندن آب به پوست تا مدت زمان تجویز شده توسط پزشک جلوگیری کنید و از موقعیت هایی مانند شنا که خطر ابتلا به عفونت را افزایش می دهد، اجتناب کنید.

پس از درمان ممکن است از شما بخواهند تا مدتی از کرم های ترمیم کننده استفاده کنید. در برخی درمان ها نیز نیاز است شما پس از چند هفته برای تاثیر بهتر در روند درمان، از کرم های روشن کننده استفاده کنید. در این مدت از محصولاتی که ممکن است صورت شما را تحریک کند مانند مواد آرایشی و ضد آفتاب استفاده نکنید.

پس از لیزر غیر تهاجمی، زمان بهبود خیلی کمتر است. ممکن است مقداری قرمزی، تورم و ناراحتی داشته باشید. در صورت لزوم از کمپرس خنک استفاده کنید. پس از این لیزر می توانید بلافاصله فعالیت های عادی و مراقبت از پوست خود را از سر بگیرید.

نتایج درمان لیزری

پس از لیزر لایه بردار تهاجمی، پوست شما ممکن است تا چند ماه قرمز یا صورتی باقی بماند. اما هنگامی که ناحیه تحت درمان بهبود یافت، تفاوت در کیفیت پوست و ظاهر شما مشاهده می شود. این اثرات می تواند سال ها ادامه داشته باشد.

نتایج بعد از لیزر غیر تهاجمی تدریجی پیش می رود. به احتمال زیاد شما شاهد بهبودهایی در بافت پوست و رنگدانه ها هستید، تا چین و چروک ها.

پس از انجام این لیزر برای یک سال از قرار گرفتن در معرض نور خورشید بدون محافظ خودداری کنید تا از ایجاد رنگدانه های نامنظم در سطح پوست جلوگیری شود. به خاطر داشته باشید که نتایج شما ممکن است دائمی نباشد. با افزایش سن، با چشمک زدن و لبخند زدن، تعریق و قرار گرفتن جلوی آفتاب تیرگی ها و خطوط باز می گردند.

آیا می دانستید!

پاییز “فصل لیزر” محسوب می شود. دلیل این امر این است که وقتی تحت لیزر قرار می گیرید، پوست شما تا یک سال به نور خورشید بیش از حد حساس می شود. از این رو، بسیاری از جراحان زیبایی توصیه می کنند که در طول پاییز یا زمستان که زمان روز کوتاه تر است، عمل لیزر را انجام دهید که بیشتر اوقات خود را در خانه می گذرانید.

تفاوت های کلیدی بین لایه برداری شیمیایی و لیزر

لایه برداری شیمیاییلایه برداری با لیرز
1.مزیت هالایه برداری شیمیایی به رفع خطوط ریز کمک می کند. همچنین می تواند پوست را صاف کند.پوست را عمیقاً صاف کرده و رنگ پوست را یکنواخت می کند. تولید کلاژن را تحریک می کند تا پوست سفت شود.
2. مشکلاتلایه برداری شیمیایی برای رفع چین و چروک های عمیق مناسب نیست و پوست را بسیار خشک و خارش دار می کند.ممکن است پوست را به طور دائمی تیره یا روشن کند. ممکن است قرمزی در پوست ایجاد کند که با گذشت زمان بدتر می شود.
3. مراقبت های
پس از درمان
بعد از انجام لایه برداری پوست را خراشیده، خارش ندهید تا باعث ایجاد زخم نشود. پس از درمان از ضد آفتاب و مرطوب کننده ملایم استفاده کنید. با درمان گر خود در ارتباط باشید.سرم ویتامین C کرم های ضد آفتاب و رتینوئیدها را پس از انجام لیزر فراموش نکنید. پس از انجام درمان از خاراندن یا خارش پوست خودداری کنید. با درمان گر خود در ارتباط باشید.
4. مدت زمان
بهبود پوست
برای لایه برداری متوسط، بهبود می تواند 7-14 روز طول بکشد. بعد از یک لایه برداری عمیق، شما می توانید در عرض 2 هفته پوست جدیدی داشته باشید، اما قرمزی می تواند برای چند ماه ادامه یابد.بسته به ناحیه درمان و تکنیک مورد استفاده، بهبود سطح لیزری بین 1 تا 3 هفته طول می کشد.
5. تاثیر بر روی
مشکلات پوستی
این روش تنها خارجی ترین لایه پوست را درمان می کند.لیزر می تواند مشکلات عمیق پوست را نیز برطرف کند.
6. هزینه بر
بودن
لایه برداری شیمیایی ارزان تر از لیزر است. اگر چه هزینه پیلینگ های شیمیایی نیز اندک نیست.هزینه بستگی به نوع روش لیزر انتخابی شما دارد. در حالی که درمان های غیر تهاجمی ارزان تر هستند. اما باز هم هزینه آن ممکن است چندین برابر بیشتر از درمان شیمیایی باشد

کدام روش برای نوع پوست شما بهتر است؟

کدام روش لایه برداری برای نوع پوست شما بهتر است؟

اگرچه لایه برداری شیمیایی یا لایه برداری لیزری هدف نهایی یکسانی دارند، اما تصمیم گیری در مورد اینکه کدام یک برای شما مناسب است، مهم است. هنگام تصمیم گیری، با پزشک خود در مورد انتظارات خود از درمان، سرعت سریع نتیجه و البته بودجه خود صحبت کنید. بهتر است بدانید که لایه بردارهای شیمیایی برای رفع بی نظمی های سطحی پوست بهترین عملکرد را دارند. از طرف دیگر، لیزر برای بازسازی کلاژن به خوبی عمل می کند.

زمان بهبودی و از کار افتادگی: برخی از لایه برداری های شیمیایی که در کلینیک انجام می شوند، کمتر عوارض ظاهری دارند. ممکن است، تنها پوسته پوسته شدن و خشکی ملایمی را تجربه کنید و آماده بازگشت به زندگی روزمره باشید. برای استفاده لایه برداری لیزری، زمان بهبودی به نوع لیزری که انتخاب می کنید بستگی دارد. بهبود کامل پس از برخی لیزر ها ممکن است دو ماه طول بکشد.

در نهایت، شما باید نوع و رنگ پوست خود را بشناسید تا تصمیم بگیرید که کدام درمان برای شما مناسب است. این یک تصمیم سخت است. همیشه با یک متخصص پوست صحبت کنید تا یک تصمیم آگاهانه بگیرید. به عنوان مثال، اگر رنگ پوست شما تیره تر است، همه روش های لایه برداری شیمیایی و لیزر برای شما مناسب نیستند.
برای شما یک لایه برداری شیمیایی می تواند شگفت آور باشد. از طرف دیگر، برای اسکارهای فرو رفته، لایه برداری لیزری پوست مناسب تر اند. بسته به شرایط شما، متخصص پوست ممکن است ترکیبی از روش لایه برداری شیمیایی و لیزری را برای رسیدن به بهترین نتیجه پیشنهاد دهد.

لایه برداری شیمیایی و لیزری موافقان و مخالفان خود را دارند، اگرچه هر دو روش هدف نهایی یکسانی دارند. بسته به نتیجه دلخواه، نوع پوست و بودجه شما، جراح زیبایی بهترین روش را برای شما توصیه می کند.

منابع :

skinkraft.com
mayoclinic.org

نوشته های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.